Over Ameland en Iets met de draad weer oppikken!
Mijn laatste post was van begin november en daarna was het even stil. Geen zin, geen fut, geen weer of een ander excuus. Net nieuwe camera en dan zo’n vervelend gevoel hebben, hoe kan het. Ik probeer altijd creatief te zijn in mijn fotografie en probeer altijd een eigen invalshoek, compositie en dergelijke te maken.
Wat ik me eigenlijk afvraag is, of het in deze tijd nog wel mogelijk is om iets te fotograferen wat uniek is. Mijn tijdlijn op facebook loopt de laatste tijd over van de albums die daar gedropt worden met foto’s van wandelingen die men maakt (in mijn omgeving dan).
Dit zijn dan albums van 30 of zelfs 40 plus foto’s en de mensen die dat doen, doen dat dan bijna op dagelijkse basis en dan die lovende reacties onder die albums ook iedere keer weer van de zelfde mensen. Het is natuurlijk prima en helemaal niks mis mee dat mensen dat doen maar wat moet ik dan nog fotograferen. Hoe vind ik die creativiteit om daar bovenuit te stijgen, hier zit ik dus een beetje klem. Ik vraag me af hoe andere fotografen dit doen hoe ga je jezelf nog onderscheiden van de massa, ik hoor graag tips.
Dit gezegd hebbende neem ik Jullie nog even mee terug naar Ameland waar we een midweek naartoe zouden gaan. De eerste dag was prima, prima weer en tijdens de overtoch wat mooie plaatjes kunnen schieten van de zee en mooie luchten en dergelijke. Bij aankomst natuurlijk ingechecked en de spullen uitgepakt en op onze huurfiets naar de supermarkt in het dorp om de boodschappen te doen en daarna ben ik gelijk even naar de vuurtoren gefietst om daar een paar plaatjes te maken alsmede van de zonsondergang. Uur of half 6 weer terug om te eten en daarna verder prima de avond doorgebracht.
De tweede dag dikke dichte mist, druilerig en triest weer, toch maar de fietsen gepakt en een behoorlijke fietstocht gemaakt daarna weer terug naar het huisje om wat te eten want de horeca is dicht en je kan nergens even naar het toilet. s’ middags hebben we nog een flinke strandwandeling gemaakt.
Dag 3: dikke dichte mist en een slecht humeur en eigenlijk een heel vervelende dag
Dag 4 opgestaan met mist een plensbuien, toen hebben we besloten om het te laten voor wat het is en hebben we onze spullen ingepakt en zijn we weer naar huis gegaan. Echt jammer maar zonder activiteiten en zonder de horeca en dergelijke is een vakantie gewoon niet leuk en als het dan nog eens erg slecht weer is, dan houd het gewoon op toch..
Gelukkig nog wel een paar mooie plaatjes kunnen maken op de eerste dag en van het strand in de mist.
Sinds we terug zijn van Ameland heb ik de camera niet meer in mijn handen gehad tot afgelopen zondag, het was redelijk weer en ik wilde nog een keer in Rhenen fotograferen om onder andere een mooi panorama te maken vanaf de brug. En hierdoor heb ik gemerkt dat je gewoon moet gaan en dat het leuk is om met fotografie bezig te zijn.
Worstel jij als fotograaf ook met dezelfde issues en hoe ga je hiermee om misschien kunnen we elkaar helpen of elkaar inspireren of iets dergelijks. Ik ben benieuwd. Je kan reageren door een reactie plaatsen onder dit bericht, via het contact formulier of via een prive bericht op facebook.
Volgende week dus meer over Rhenen en foto’s die ik daar heb gemaakt en wellicht nog niet eerder gepubliceerde foto’s maar misschien komen die aan bod in een aparte blog.
Hoi Robert. Bij tijd en wijle herken ik jouw verhaal wel. Nu is fotografie bij mij puur hobby en dan ligt het toch weer anders als dan wanneer je er (gedeeltelijk of geheel) financieel van afhankelijk bent. Ik laat me in ieder geval niet meer opfokken door anderen die veel meer posten. Ik ga nu gewoon mijn eigen gang op IG en FB en hou me niet met hun algoritmen bezig. En als het een tijdje inspiratieloos is? Sobeit! Komt vanzelf wel weer..